Composable architecture maakt jouw beklemmende IT-korset weer flexibel

Elke (software)applicatie heeft zijn eigen architectuur: de manier waarop alle aparte onderdelen samenkomen. Zelfs de meest simpele bewerking vereist de samenkomst van verschillende onderdelen. Bijvoorbeeld een interface waarmee je cijfers kunt invoeren. Een calculator die met deze cijfers een berekening uitvoert. En een geheugen dat de resulterende uitkomsten vastlegt.

Waarschijnlijk werk ook jij nog dagelijks met kant-en-klare software suites, waarin alle verschillende functies (en de onderliggende code) nauw met elkaar verbonden zijn. Samen vormen ze één onlosmakelijk geheel: een ‘monolithisch’ totaalpakket. Veel organisaties zijn er de afgelopen vijftien jaar groot mee geworden. Zo’n handige totaaloplossing kent echter ook belangrijke nadelen.

Steeds complexer en foutgevoeliger IT-landschap

Zo word je steeds afhankelijker van één leverancier (‘vendor lock-in’). Die komt hoogstens om de paar jaar met een upgrade. Elke eventuele ‘extra’ moet je zelf integreren, en bij elke update weer opnieuw coderen. Veel gedoe en extra complexiteit dus. Bovendien vergroeit het pakket zo steeds meer met je gehele IT-ecosysteem, en wordt het geheel steeds complexer en gevoeliger voor storingen en veiligheidsrisico’s. 

Veel IT-afdelingen trokken de afgelopen jaren tot hun schrik tot dezelfde conclusie. Zij zijn bijvoorbeeld steeds meer uren en budget kwijt aan updates, onderhoud en integreren van noodzakelijke extra mogelijkheden. Elke integratie maakt het geheel bovendien weer complexer. Zo neemt ook de kans op fouten, beveiligingsissues en andere vervelende verrassingen verder toe.

Verouderende IT-architectuur

Ondanks het bewerkelijke gedoe met updates, blijf je bovendien verplicht werken met de ‘architecturale principes’ waarmee platform of pakket jaren eerder is opgezet. Zeker in IT-land veranderen inzichten echter snel: zo dateren veel softwarepakketten nog uit de tijd van vóór de cloud. Je ben met handen en voeten gebonden aan een systeem dat snel minder flexibel wordt. 

Dé oplossing voor dit probleem is modulair denken. In plaats van een systeem waarin alle functies onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn, knip je ze op in zelfstandige bouwstenen. Deze nieuwe, modulaire manier van applicatieontwikkeling noemen we Composable Architecture. Belangrijk voordeel is dat de zelfstandige functies (‘microservices’) op zich niet bijzonder complex zijn.

Meerwaarde onderscheidende klantervaring 

Je kunt ze daardoor ook makkelijker ontwikkelen, implementeren, combineren, monitoren en up-to-date houden. De bewerking van één van de onderdelen heeft ook veel minder impact op het geheel. Hoewel deze werkwijze uiteraard ook weer met zijn eigen uitdagingen komt, neemt een composable architectuur op deze manier veel van de beperkende nadelen van een kant-en-klare suite weg. 

Een composable architecture helpt de IT-afdeling veel sneller te reageren op zakelijke wensen, zonder grote impact voor de bestaande infrastructuur. Tegelijk krijgen klantgerichte afdelingen

meer vrijheid om te experimenteren met nieuwe digitale mogelijkheden. De samenwerking tussen IT en de businesszijde verbetert daardoor ook. Zo nemen de mogelijkheden om digitale technologie om te zetten in onderscheidende meerwaarde voor jouw klant dus sterk toe.

Meer weten over composable architectures?

Lees dan nu de longread:

‘Composable Architecture geeft klantgerichte organisaties digitale veerkracht’

(leestijd: 9 minuten)

Dit artikel gaat in op de volgende vragen:

• Beperken ‘monolithische’ software suites jouw flexibiliteit en reactievermogen?

• Waardoor verzanden steeds meer klantreizen in digitale eenheidsworst?

• Hoe evolueer je van een multichannel naar een omnichannel klantervaring?

• Wat is de kracht van microservices, API’s, cloud-native en headless (MACH)?

• Is een composable Digital Experience Platform de Heilige Graal voor marketeers?

• Waarom stapt niet elke klantgerichte organisatie direct over op Composable Architecture?